مردی به امام صادق - علیه‏السلام - گفت:
ای فرزند رسول خدا، مرا بر خدا دلالت کن که چگونه بشناسم، زیرا اهل جدال مرا متحیر کردند، (و نتوانستند دلیل و تفسیر واضحی در این زمینه به من ارائه کنند)؟
امام فرمودند: ای بنده‏ی خدا؛ آیا تا به حال سوار کشتی شده‏ای؟
گفت: بله.
حضرت فرمودند: آیا پیش آمده است که آن کشتی بشکند و در نزدیکی شما نه کشتی دیگری باشد که تو را نجات دهد، و نه کسی شنا بلد است تا تو را کمک کند؟
گفت: بله.
فرمود: آیا در آن حال دل تو به این مطلب متوجه شده که چیزی آنجا هست که می‏تواند تو را از این مهلکه نجات دهد؟
گفت: بله.
امام صادق - علیه‏السلام - فرمودند: آن چیزی که قلب تو به سوی او متوجه شد، همان خداوند قادر توانا است که می‏تواند آنگاه که هیچ چیزی نمی‏تواند تو را یاری کند ، یاری نماید، و وقتی که هیچ کسی استغاثه تو را پاسخ نمی‏دهد، تو را نجات می‏دهد (و فطرت و نهاد و قلب تو این حقیقت را درک می‏کند) [1] .

پی نوشت ها:
[1] تفسیر الامام العسکری: ص 22، ح 6 و بحارالأنوار: ج 89 ص 240 ح 48.